Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıgövçək — is. dan. Ağzına gələni danışan adam, məsuliyyətsiz danışan adam; boşboğaz. <Məmməd:> Bir nəfər ağzıgöyçək gedib onlara xəbər aparsa ki, Məmməd meyxanada idi, onda mən yaxamı onların əlindən qurtara bilmərəm. M. S. O.. Kənardan baxan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıgöyçək — is. dan. Ağzına gələni danışan adam, məsuliyyətsiz danışan adam; boşboğaz. <Məmməd:> Bir nəfər ağzıgöyçək gedib onlara xəbər aparsa ki, Məmməd meyxanada idi, onda mən yaxamı onların əlindən qurtara bilmərəm. M. S. O.. Kənardan baxan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insanlıq — is. 1. top. Bəşəriyyət, insanlar. Sən mükafatını insanlığa xidmətdə ara; Əbədi zövqü, təsəllini həqiqətdə ara. A. S.. Dünyada səfalət və fəlakət yalnız insanlığın yoxsul qisminə nəsib imiş. A. Ş.. İnsanlığa Tusilər, Səbuhilər verdik biz;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rövnəq — is. <ər.> klas. Parlaqlıq, gözəllik, zinət; lətafət, təravət; işıq. Gülşənin rövnəqisən, zinəti bağü çəmənin. M. P. V.. Nədən qəhrəmanım çıxmayır düzə? Rövnəq deyilmidir günəş gündüzə? M. R.. Rövnəq tapmaq – daha da gözəlləşmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
